Maand: maart 2025

250 ml ketchup – de backbone, Franklin-style, geen gezeik

100 ml appelciderazijn – fris als een lentebries, Tuffy weet wat-ie deed

100 ml sterke zwarte koffie – ja, koffie, trust me, Texas-vibes

80 g bruine basterdsuiker – zoet als Myron’s kampioenssaus

2 eetlepels melasse – donker, diep, dikke shit

1 eetlepel gerookte paprikapoeder – rook zonder dat je een vuurtje hoeft te stoken

1 theelepel chipotlepoeder – pit met een rokerige middelvinger

2 theelepels mosterdpoeder – Southern vibe, baby

1 eetlepel Worcestershire-saus – umami-bommetje

1 theelepel gemalen komijn – sneaky aardse move

2 knoflookteentjes, fijngehakt – geen vampiers hier

1 kleine ui, fijngesnipperd – basisregels, mensen

50 ml bourbon – want we zijn geen amateurs

1 eetlepel honing – zoetheid met ballen

Zout en zwarte peper – zoveel als je durft

Optioneel: 1 theelepel versgeraspte gember – voor de fuckers die extra willen

Bereiding.

Gooi een scheut olie in een pannetje, medium vuurtje. Ui en knoflook erin, laat ze zweten tot ze geuren als een BBQ-droom (3-4 minuten).

Booze erin: Splash die bourbon erbij, laat het 1-2 minuten inkoken. Ruikt als een feestje, smaakt nog beter.

De basis droppen: Ketchup, azijn, koffie, bruine suiker, melasse en Worcestershire-saus erin mikken. Roeren alsof je leven ervan afhangt.

Kruiden knallen: Paprika, chipotle, mosterdpoeder, komijn, honing en die gember (als je ballen hebt) erbij. Zout en peper naar smaak, niet kinderachtig doen.

Pruttelen maar: Aan de kook, dan vuur laag en 20 minuten laten sudderen. Af en toe roeren, anders verkloot je het. Moet indikken tot een dikke, sexy saus.

Checken en fixen: Proeven, beetje zout, peper of suiker erbij als je innerlijke chef het zegt. Wil je glad? Staafmixer erdoor. Ruig mag ook, BBQ is geen balzaal.

Klaar voor actie: Koel af, potje in, koelkast in (2 weken goed). Warm op voor je vlees of dip ermee tot je erbij neervalt.

Dimitri’s pro-tips:

Kwast dit spul de laatste 10 minuten op je ribs of brisket, glaze van de goden.

Ga los op gerookt vlees, dit is geen saus voor slappe hap.

Dit is geen doorsnee BBQ-saus, dit is een smaakexplosie met een middelvinger naar middelmatigheid. Koffie en bourbon maken het gek, de rest houdt het echt. Vreet smakelijk popjes!

Print pagina

Marinade (de fundering):

1,5 kg runderwang – kusje erop 

1 fles (750 ml) rode Bourgogne-wijn – Pinot Noir, geen goedkope rommel  

100 ml cognac – voor die extra vibe

2 uien, grof in ringen gehakt  

4 tenen knoflook, geplet met attitude  

2 laurierblaadjes  

Handje tijm en rozemarijn – vers, anders ben je af  

1 eetlepel zwarte peperkorrels – pit is alles.

Stoofgedeelte (de main act):

150 g spekblokjes – gerookt, want smaak is king  

2 eetlepels olijfolie – extra vierge, altijd  

2 eetlepels boter – geen fake spul  

2 uien, fijn gesnipperd  

3 wortels, in dikke schijven – geen priegelwerk  

2 stengels bleekselderij, klein gehakt – underrated groente  

250 g champignons – in kwarten, lekker grof  

2 eetlepels tomatenpuree – voor die diepte  

500 ml runderbouillon – goed spul, geen blokjeszooi  

Zout en peper – jij bent de baas

Roux (sausgame on point):

2 eetlepels boter  

2 eetlepels bloem – smooth operator

Finishing touch:

200 g pareluien – klein maar krachtig  

1 eetlepel boter  

1 theelepel suiker – karamelvibes  

Verse peterselie – gehakt, voor de mooi

Bereiding.

Stap 1: Marinade – geef het karakter

Snijd die runderwang in flinke blokken – 5 cm, geen kleine hapjes. Gooi het in een dikke kom met de wijn, cognac, uien, knoflook, laurier, tijm, rozemarijn en peperkorrels. Dek af en laat het 12 uur marineren in de koelkast – 24 uur als je echt wilt uitpakken. Roer af en toe, anders wordt het lui.

Stap 2: Vlees en groenten aanknallen

Haal het vlees eruit, dep droog – nat vlees bakt voor geen meter. Bewaar de marinade, dat is je smaakbom. Pak je stoofpan, vuur op medium, bak die spekblokjes krokant. Schep ze eruit, laat dat vet achter.

Olie en boter erin, vlees in porties aanbraden – hard gaan tot het bruin is, dat is je fundering. Vlees eruit, uien, wortels en bleekselderij erin. Laat ze zweten tot ze zacht zijn, 5-7 minuten. Champignons erbij, nog 3 minuten knallen. Tomatenpuree erdoor, even meebakken – ruikt nu al als winnen.

Stap 3: Stooftijd – low and slow

Vlees en spek en groenten terug in de pan. Giet de marinade en bouillon erbij, breng aan de kook. Vuur laag, deksel erop en laat het 2,5 tot 3 uur pruttelen. Het vlees moet uit elkaar vallen – zo niet, geef het meer liefde.

Stap 4: Roux – saus naar een ander level

Smelt boter in een pannetje, bloem erin, roeren tot het glad is. Gooi die roux in de stoofpot, roer goed door. Nog 10 minuten laten bubbelen, dan wordt het een dikke, glossy saus.

Stap 5: Pareluien – de flexfactor

Boter in een pan, pareluien erin met suiker. Bakken tot ze glanzen en karamelliseren – 10 minuten max. Mik ze in de pot, voorzichtig roeren.

Stap 6: Serveren als een pro

Proeven, zout en peper erop – jij bepaalt. Peterselie erover strooien voor de looks. Serveer met knolselderijpuree of aardappelgratin – fancy maar niet te moeilijk.

Dimitri’s vibe

Runderwang: Boterzacht en vol smaak, beter dan standaard stoofvlees.  

Spekblokjes: Gerookt, want dat tilt alles op.  

Groenten: Wortel, bleekselderij en champignons – geen kale boeuf, dit is een feest.  

Cognac: Bocuse wist het, ik weet het.

Nu klopt het recept als een bus – groenten en spek zitten erin zoals het hoort. Ga het maken, en laat me weten hoe je het flikt!

Print pagina

4 halve kipfilets (sappig, geen droge troep)  

Sap van 1 citroen (zuur dat je voelt)  

3 el olijfolie (smooth operator)  

2 teentjes knoflook (gehakt, voor de punch)  

2 takjes tijm (vers, anders skippen)  

Zout en peper (gooi wat je durft)

Voor de salade:  

100 g rucola (peperige baas)  

100 g spinazie (groene kracht)  

150 g cherrytomaten (gehalveerd, zoete knal)  

20 g Parmezaan (geschaafd, umami-dope)

Voor de dressing:  

3 el olijfolie (goeie shit)  

1 el balsamicoazijn (dieptebom)  

1 tl Dijonmosterd (scherpe rand)  

1 tl honing (smooths het uit)

Voor de balsamico-geglazuurde groenten:  

200 g gemengde groenten (wortel, courgette, paprika – snij dun)  

2 el balsamicoazijn (zoet-zuur goud)  

1 el honing (sticky power)  

1 el olijfolie (vet voor de win)  

Snuf zout (doe maar stoer)

Voor de Parmezaan crunch:  

50 g Parmezaan (geraspt, geen poederzooi)

Bereiding.

Kip marineren:

Smijt citroensap, olijfolie, knoflook, tijmblaadjes, zout en peper in een kom. Roer tot het klopt. Kipfilets erin gooien, goed insmeren, en 20 minuten laten zweten – dat zuur breekt ‘m af, tijm dropt karakter.

Sous vide game:

Zet je sous vide bad op 65°C – precisie of niks. Vacumeer die kip met de marinade (ziplock mag als je suf bent). Laat 1 uur garen. Resultaat? Kip zo juicy dat je broek ervan afzakt.

Groenten in de fik:

Pan op middelhoog vuur, 1 el olijfolie erin. Groenten toevoegen, 5 minuten bakken. Balsamico, honing en zout erover knallen – laat sudderen tot het glanst en de saus je bord sloopt.

Parmezaan crunch fixen:

Oven op 200°C. Hoopjes Parmezaan op bakpapier droppen, 5-7 minuten bakken tot goud en crispy. Afkoelen, dan heb je pure umami-knallers.

Salade en dressing:

Rucola, spinazie, cherrytomaten en Parmezaan in een kom mieteren. Olijfolie, balsamico, mosterd en honing opkloppen tot een dikke dressing. Over de salade heen smijten en licht husselen.

Op je bord knallen:

Kip uit het bad vissen, droogdeppen. In plakken snijden. Salade op je bord, kip erbovenop, geglazuurde groenten ernaast, en die Parmezaan crunch als finishing move.

Waarom dit beukt:

Sous vide: Kip blijft mals, molecuul voor molecuul on point.  

Balsamico-glazuur: Zoet-zuur karameliseert die groenten, vet van de kip matcht perfect.  

Parmezaan crunch: Umami en textuur die je niet ziet aankomen. Een gerecht dat je sloopt van genot. Eet dit en je bent de king. Nog wat nodig? Hit me up!

Print pagina

• ingrediënten

2 ribeyes (250 g per stuk, goed gemarmerd, anders ben je een sukkel)

1 eetlepel gemalen koffie (medium roast, geen slappe hap)

1 eetlepel cacaopoeder (puur, geen zoete troep)

1 theelepel bruine suiker (voor die bruine korst, snap je?)

1 theelepel zeezout (flakes, doe normaal)

½ theelepel zwarte peper (vers gemalen, anders fuck off)

2 takjes tijm (voor de geur, niet om te knuffelen)

2 eetlepels boter (echte boter, geen nepzooi)

Citrus-kruidenbom:

100 g rucola (scherp en badass)

10 muntblaadjes (fris als een ijskoude douche)

10 basilicumblaadjes (aromatische klasse, geen discussie)

1 eetlepel citroensap (pers het zelf, luie donder)

2 eetlepels olijfolie (extra vierge, anders ben je kansloos)

Snufje zout en peper

Bereiding.

1. Ribeye fixen (sous vide, want dat is hoe je het doet):

Zet je sous vide bad op 55°C – medium-rare, punt uit.

Meng koffie, cacao, suiker, zout en peper – dat is je rub. Smeer die ribeyes ermee in alsof je ze een high-five geeft.

Gooi ze in een vacuümzak met een takje tijm, seal die handel.

Laat ze 1,5 uur chillen in dat bad – wacht even, het komt goed.

Haal ze eruit, dep droog met keukenpapier (nat vlees is ruk).

Pan op standje vulkaan, boter erin, en geef die steaks 1 minuut per kant een knetterharde korst. Die geur alleen al, man.

2. Citrus-kruidenbom in elkaar flansen:

Smijt rucola, munt en basilicum in een bak.

Klop citroensap, olijfolie, zout en peper tot een dressing – simpel, maar het knalt.

Hussel het vlak voor je het opschept, anders wordt het een zompige bende.

3. Opscheppen als een vent:

Ribeye op een warm bord, snij ‘m netjes, geen geklooi.

Citrus-kruidenbom ernaast, fris en groen als tegenwicht voor die zware jongen.

Geen gelul, gewoon pure smaak.

Waarom dit werkt:

Die ribeye is sappig en mals door sous vide, de koffie-cacao rub ramt umami en bitterheid erin met een zoete rand van suiker. De citrus-kruidenbom snijdt door de rijkdom heen als een samurai-zwaard. Gewoon een bord vol testosteron en smaak. Maak het, vreet het, en vertel me hoe je wereld op z’n kop staat.

Print pagina