Auteur: Dimitri Vistick

Voor de fumet (de fond van je dromen)

1 kg visgraten & koppen (kabeljauw, zeebaars, dorade – schoon, duh!)

2 uien, grof gehakt, no stress

2 preien (wit deel, snij in ringetjes)

3 stengels bleekselderij, in chunks

1 venkelknol, dun gesneden, want we zijn fancy

4 knoflookteentjes, beetje kneuzen

2 laurierblaadjes, 1 takje tijm, 1 takje rozemarijn

10 saffraandraadjes, voor die gouden glow

Schil van 1 bio-sinaasappel (brede stroken, skip het wit)

150 ml droge witte wijn (Picpoul de Pinet, trust me)

50 ml pastis, voor die Provençaalse anijs-vibe

2 el tomatenpuree, umami-bom

3 liter water

2 el olijfolie, extra vierge, duh

Voor de bouillabaisse:

1,5 kg vis & zeevruchten, mix it up:

300 g rode poon (rouget), schoongemaakt

300 g zeebaarsfilet, in dikke stukken

300 g dorade, filets, keep it real

200 g langoustines, gepeld (koppen bewaren voor de fumet)

200 g mosselen, goed gescrubd

200 g sint-jakobsschelpen

4 Roseval aardappels, dunne plakjes

1 grote venkel, brunoise-style (fijn snijden, chef!)

2 rijpe tomaten, ontveld, ontpit, in blokjes

Snufje cayennepeper, voor de kick

Zout & witte peper, keep it clean

Voor de rouille (gamechanger saus):

2 eidooiers, vers 1 tl Dijonmosterd

2 teentjes knoflook, fijngehakt

1 kleine aardappel, gekookt en gestampt

100 ml olijfolie, extra vierge

50 ml saffraaninfusie (5 saffraandraadjes in 2 el warm water)

1 tl harissa, voor de spice

Sap van ½ citroen

Zout, naar smaak

Voor de drip:

1 stokbrood, dun gesneden, licht getoast

Fijngehakte peterselie

Druppels dikke olijfolie

Eetbare bloemen (venkelbloemen of borage)

Bereiding.

Fumet (de basis van je banger):

Hit die olijfolie in een grote pan, medium vuur. Gooi uien, prei, bleekselderij, venkel en knoflook erin. Zachtjes fruiten, 5 min, geen bruine vibes.

Visgraten en langoustinekoppen erbij, 3 min bakken, roeren, smaken los!

Tomatenpuree erin, 1 min bakken om te ontzuren.

Blus met witte wijn en pastis, 2 min inkoken, laat het bubbelen.

Water, laurier, tijm, rozemarijn, saffraan en sinaasappelschil erin. Aan de kook, schuim af, 45 min zachtjes pruttelen.

Zeef door een fijne zeef, druk alles uit voor max smaak. Reduceer tot 1,5 liter. Zout erop, klaar!

Rouille (saus die je oma jaloers maakt):

Klop eidooiers, mosterd en knoflook in een kom. Druppel olijfolie erbij, blijf kloppen tot dikke mayo.

Mix aardappelpuree, saffraaninfusie, harissa en citroensap erdoor. Zout, proeven, koel zetten. BOOM!

Bouillabaisse (main event):

Warm de fumet op in een brede pan. Aardappels, venkel en tomaten erin, 10 min koken tot aardappels bijna soft zijn.

Vis en zeevruchten erbij, timing is key: rode poon + zeebaars (5 min), dorade + langoustines (3 min), mosselen + sint-jakobsschelpen (2 min, tot mosselen open zijn).

Cayennepeper, zout, witte peper erin. Proef, tweak, own it.

Serveren (flex je skills):

Schep in diepe kommen, arrangeer vis en zeevruchten als een kunstwerk. Bouillon erover, laat het shinen.

Peterselie, olijfolie-drip en bloemen erop voor die chef-vibes.

Serveer met getoast stokbrood met rouille. Dippen of smeren, you do you.

Pro tips

Vis = leven: Scoor de verste vis bij je visboer. Laat ‘m schoonmaken, scheelt tijd.

Balans: Sinaasappelschil en pastis zijn dope, maar chill met doseren.

Drop check: Wit porselein, laat die kleuren poppen à la Ducasse.

Wijn game: Chablis of Cassis Blanc, fris en crispy.

Waarom dit next level is

Saffraan in de rouille: Gouden vibes, pure luxe.

Pastis + sinaasappelschil: Provence in je bord, maar classy.

Yo, dit is geen recept, dit is een MOOD! Maak dit, tag me, en laat de wereld weten wat je gefixt hebt. #BouillabaisseBoss #DimitriVistick

Vistick out!🐟

Print pagina

Pasta: 400 g penne rigate (De Cecco, want we doen niet aan budgetvibes, nu dan)  

Vodka: 100 ml van die premium sh*t (Grey Goose of Beluga, geen wodka van de pomp)  

Tomatensaus:  

400 g San Marzano-tomaten (uit blik, gepureerd, want deze boys zijn top)  

1 mini-wortel, fijngeraspt (voor die sneaky zoetigheid

1 kleine witte ui, gehakt als een pro  

2 knoflookteentjes, licht geplet (fuck off Nosferatu)

Roomgame:  

150 ml zware room (full fat, anders ben je af)  

50 g mascarpone (voor die silky Bottura-drip)

Kaas: 60 g Parmigiano Reggiano (24 maanden, vers geraspt) + extra om stoer te doen  

Kruiden & spice:  

1 tl oregano (droog, maar met attitude)  

Snufje gerookte paprika (geeft die rokerige glow)  

Handje verse basilicum (scheur die blaadjes, geen geknip)  

1 kleine rode chili, fijngehakt (of ½ tl chilivlokken, als je ballen hebt)

Extra’s:  

2 el olijfolie (extra vierge, duh)  

50 g pancetta, in blokjes (optioneel, voor die umami-punch)  

Zout & verse peper (grind it like you mean it)  

1 tl suiker (als je tomaten een zure bui hebben)

Bereiding.

Zet een dikke pan zout water op (1 el zout per liter, geen half werk). Kook de penne 1 min korter dan al dente (9-10 min). Bewaar 200 ml van dat starchy pastawater (dat is je geheime wapen) en giet af.

Sausgame on point:  

Hit die pan op met olijfolie, medium vuur. Gooi pancetta erin (als je die gebruikt) en bak 3-4 min tot crispy. Haal eruit, laat chillen.  

Smijt ui en geraspte wortel in de pan. Fruit 5-6 min low & slow tot zacht (geen bruine randjes, we houden het classy). Knoflook erbij, 1 min meebakken.  

Drop oregano en een snuf gerookte paprika. Roer 30 sec, laat die geuren je huis overnemen.

Vodka-time (de main act):  

Giet die 100 ml vodka erin, laat 1-2 min pruttelen tot de alcoholsnuf weg is. Die vodka maakt je tomaten bronstig.  

Gooi de San Marzano’s erbij, roer, breng aan de kook en laat 10 min sudderen op laag vuur. Proef: te zuur? Drop een snuf suiker. Zout & peper naar smaak.

Creamy afwerking:  

Haal knoflook eruit (die heeft z’n werk gedaan). Roer room en mascarpone erdoor voor een saus zo glad als je beste pick-up line. Laat 3-4 min inkoken.  

Smijt die chili erin voor een spicy edge. Proef, tweak, own it.

Pasta in de spotlights:  

Gooi de penne in de saus. Mix als een DJ en giet beetje bij beetje 100-150 ml pastawater erbij. Dat zetmeel maakt je saus next-level sexy.  

Roer Parmigiano erdoor tot het glanst als een hondenpik in de maneschijn. Pancetta en gescheurde basilicum erin, klaar voor de finale.

Serveer met swagger:  

Schep op warme borden, flex met extra Parmigiano, een draai peper en een drizzle olijfolie voor die chef-vibes.  

Pak een glas ijskoude Soave of Pinot Grigio erbij en je bent de ster van de avond.

Pro-tips van je boy Dimi

Ingrediënten zijn key: Goedkope vodka of tomaten? Nah lampie, dat is een misdaad. Investeer in kwaliteit.  

Mascarpone is de plug: Geeft die saus een luxe vibe, maar overdrijf niet, balans is alles.  

Extra flex: Druppel wat balsamico-glazuur voor een zoet-zure Bottura-twist. Gaat viral in je mond.

Waarom dit recept straight fire is

Wortel en slow-cooking voor die diepe, zoete tomatensaus. 

Perfecte balans in smaken en die pastawater-truc voor een glossy finish.  

Mascarpone en gerookte paprika maken dit een kunstwerk op je bord.

Joe, wil je een vegan remix, een wijnpairing die je sokken uitblaast, of een stap uitgelegd alsof je een rookie bent? Slide in mijn DM’s. Let’s keep it saucy! #DimitriVistick #PenneAllaVodka #ChefMode

Print pagina

4-5 kilo varkensbuik met zwoerd. Geen mager onzin, vet is leven.

Vulling (de smaakbom):

4 knoflooktenen, hak ze fijn, geen gepruts met persen.

2 eetlepels venkelzaad, even roosteren in een pan en pletten – ruikt als Italië in je smoel.

1 eetlepel zwarte peper, grof gemalen, want subtiliteit is voor watjes.

2 theelepels chili-vlokken, beetje pit, anders is het saai.

Schil van 1 sinaasappel (bio, anders eet je pesticiden, sukkel), rasp dat ding fijn.

Bosje rozemarijn, salie en tijm – hakken, niet zeuren.

1 eetlepel zeezout, geen tafelzout onzin.

2 eetlepels olijfolie, goeie shit, extra vergine.

100 gram pancetta, snij het klein, bak het uit dat wordt je umami-knaller.

Zwoerd-truc: Grof zeezout + 1 eetlepel witte wijnazijn, want krokant of gtfo.

Saus (als je fancy wil doen):

200 ml droge witte wijn (Zuip de rest op).

1 eetlepel honing, voor de flex.

Sap van 1 sinaasappel, vers, geen karton-troep.

Bereiding.

Gooi die varkensbuik met zwoerd naar beneden op je aanrecht. Snij de binnenkant in ruitjes, niet te diep, anders verkloot je het. Smeer het zwoerd in met azijn en dump er grof zout op. Laat dat 20 minuten staan terwijl jij de rest regelt.

Vulling Maken:

Flikker alles – knoflook, venkelzaad, peper, chili, sinaasappelschil, kruiden, zout, olie en pancetta – in een bak. Roer tot het een dikke, geile pasta is. Smeer dat spul over de binnenkant van je varken, ram het erin, geen half werk.

Oprollen Als Een Baas:

Rol die buik strak op, begin aan de kant zonder zwoerd. Bind hem vast met touw, elke 2-3 cm, alsof je een rollade maakt. Strak, anders wordt het een slappe hap.

Oven Aan, Beest Erin:

Oven op 220°C, beuken maar. Zet je porchetta op een rooster boven een braadslee – vet moet kunnen druipen, dat is goud. Half uur knallen voor dat krokante zwoerd, dan terug naar 150°C en 4-5 uur laten sudderen. Check met een thermometer: 70°C in de kern, anders ben je nog niet klaar. Laatste 15 minuten 250°C voor een zwoerd waar je tanden op breken.

Rust, Snij, Eet:

Laat dat ding 20-30 minuten chillen onder folie. Snij dun als je een hippe jongen bent, of dik als je honger hebt. Klaar.

Saus (Voor De Show-offs):

Giet het vet uit de braadslee in een pannetje. Wijn, honing en sinaasappelsap erin, laat het inkoken tot het glanst. Serveer apart, als je durft.

Hoe Eet Je Dit?

Met aardappels uit de oven, gebakken in dat porchetta-vet, en een berg rucola met sinaasappel en Parmezaan. Glas Chianti erbij, anders ben je geen vent.

Waarom Dit De Shit Is

Sinaasappel en honing maken het next level, pancetta geeft ballen aan de smaak, en dat azijn-zwoerd is gewoon porno. Ga dit maken, of blijf een amateur. Ciao, motherfucker.

Print pagina

250 ml ketchup – de backbone, Franklin-style, geen gezeik

100 ml appelciderazijn – fris als een lentebries, Tuffy weet wat-ie deed

100 ml sterke zwarte koffie – ja, koffie, trust me, Texas-vibes

80 g bruine basterdsuiker – zoet als Myron’s kampioenssaus

2 eetlepels melasse – donker, diep, dikke shit

1 eetlepel gerookte paprikapoeder – rook zonder dat je een vuurtje hoeft te stoken

1 theelepel chipotlepoeder – pit met een rokerige middelvinger

2 theelepels mosterdpoeder – Southern vibe, baby

1 eetlepel Worcestershire-saus – umami-bommetje

1 theelepel gemalen komijn – sneaky aardse move

2 knoflookteentjes, fijngehakt – geen vampiers hier

1 kleine ui, fijngesnipperd – basisregels, mensen

50 ml bourbon – want we zijn geen amateurs

1 eetlepel honing – zoetheid met ballen

Zout en zwarte peper – zoveel als je durft

Optioneel: 1 theelepel versgeraspte gember – voor de fuckers die extra willen

Bereiding.

Gooi een scheut olie in een pannetje, medium vuurtje. Ui en knoflook erin, laat ze zweten tot ze geuren als een BBQ-droom (3-4 minuten).

Booze erin: Splash die bourbon erbij, laat het 1-2 minuten inkoken. Ruikt als een feestje, smaakt nog beter.

De basis droppen: Ketchup, azijn, koffie, bruine suiker, melasse en Worcestershire-saus erin mikken. Roeren alsof je leven ervan afhangt.

Kruiden knallen: Paprika, chipotle, mosterdpoeder, komijn, honing en die gember (als je ballen hebt) erbij. Zout en peper naar smaak, niet kinderachtig doen.

Pruttelen maar: Aan de kook, dan vuur laag en 20 minuten laten sudderen. Af en toe roeren, anders verkloot je het. Moet indikken tot een dikke, sexy saus.

Checken en fixen: Proeven, beetje zout, peper of suiker erbij als je innerlijke chef het zegt. Wil je glad? Staafmixer erdoor. Ruig mag ook, BBQ is geen balzaal.

Klaar voor actie: Koel af, potje in, koelkast in (2 weken goed). Warm op voor je vlees of dip ermee tot je erbij neervalt.

Dimitri’s pro-tips:

Kwast dit spul de laatste 10 minuten op je ribs of brisket, glaze van de goden.

Ga los op gerookt vlees, dit is geen saus voor slappe hap.

Dit is geen doorsnee BBQ-saus, dit is een smaakexplosie met een middelvinger naar middelmatigheid. Koffie en bourbon maken het gek, de rest houdt het echt. Vreet smakelijk popjes!

Print pagina

Marinade (de fundering):

1,5 kg runderwang – kusje erop 

1 fles (750 ml) rode Bourgogne-wijn – Pinot Noir, geen goedkope rommel  

100 ml cognac – voor die extra vibe

2 uien, grof in ringen gehakt  

4 tenen knoflook, geplet met attitude  

2 laurierblaadjes  

Handje tijm en rozemarijn – vers, anders ben je af  

1 eetlepel zwarte peperkorrels – pit is alles.

Stoofgedeelte (de main act):

150 g spekblokjes – gerookt, want smaak is king  

2 eetlepels olijfolie – extra vierge, altijd  

2 eetlepels boter – geen fake spul  

2 uien, fijn gesnipperd  

3 wortels, in dikke schijven – geen priegelwerk  

2 stengels bleekselderij, klein gehakt – underrated groente  

250 g champignons – in kwarten, lekker grof  

2 eetlepels tomatenpuree – voor die diepte  

500 ml runderbouillon – goed spul, geen blokjeszooi  

Zout en peper – jij bent de baas

Roux (sausgame on point):

2 eetlepels boter  

2 eetlepels bloem – smooth operator

Finishing touch:

200 g pareluien – klein maar krachtig  

1 eetlepel boter  

1 theelepel suiker – karamelvibes  

Verse peterselie – gehakt, voor de mooi

Bereiding.

Stap 1: Marinade – geef het karakter

Snijd die runderwang in flinke blokken – 5 cm, geen kleine hapjes. Gooi het in een dikke kom met de wijn, cognac, uien, knoflook, laurier, tijm, rozemarijn en peperkorrels. Dek af en laat het 12 uur marineren in de koelkast – 24 uur als je echt wilt uitpakken. Roer af en toe, anders wordt het lui.

Stap 2: Vlees en groenten aanknallen

Haal het vlees eruit, dep droog – nat vlees bakt voor geen meter. Bewaar de marinade, dat is je smaakbom. Pak je stoofpan, vuur op medium, bak die spekblokjes krokant. Schep ze eruit, laat dat vet achter.

Olie en boter erin, vlees in porties aanbraden – hard gaan tot het bruin is, dat is je fundering. Vlees eruit, uien, wortels en bleekselderij erin. Laat ze zweten tot ze zacht zijn, 5-7 minuten. Champignons erbij, nog 3 minuten knallen. Tomatenpuree erdoor, even meebakken – ruikt nu al als winnen.

Stap 3: Stooftijd – low and slow

Vlees en spek en groenten terug in de pan. Giet de marinade en bouillon erbij, breng aan de kook. Vuur laag, deksel erop en laat het 2,5 tot 3 uur pruttelen. Het vlees moet uit elkaar vallen – zo niet, geef het meer liefde.

Stap 4: Roux – saus naar een ander level

Smelt boter in een pannetje, bloem erin, roeren tot het glad is. Gooi die roux in de stoofpot, roer goed door. Nog 10 minuten laten bubbelen, dan wordt het een dikke, glossy saus.

Stap 5: Pareluien – de flexfactor

Boter in een pan, pareluien erin met suiker. Bakken tot ze glanzen en karamelliseren – 10 minuten max. Mik ze in de pot, voorzichtig roeren.

Stap 6: Serveren als een pro

Proeven, zout en peper erop – jij bepaalt. Peterselie erover strooien voor de looks. Serveer met knolselderijpuree of aardappelgratin – fancy maar niet te moeilijk.

Dimitri’s vibe

Runderwang: Boterzacht en vol smaak, beter dan standaard stoofvlees.  

Spekblokjes: Gerookt, want dat tilt alles op.  

Groenten: Wortel, bleekselderij en champignons – geen kale boeuf, dit is een feest.  

Cognac: Bocuse wist het, ik weet het.

Nu klopt het recept als een bus – groenten en spek zitten erin zoals het hoort. Ga het maken, en laat me weten hoe je het flikt!

Print pagina

4 halve kipfilets (sappig, geen droge troep)  

Sap van 1 citroen (zuur dat je voelt)  

3 el olijfolie (smooth operator)  

2 teentjes knoflook (gehakt, voor de punch)  

2 takjes tijm (vers, anders skippen)  

Zout en peper (gooi wat je durft)

Voor de salade:  

100 g rucola (peperige baas)  

100 g spinazie (groene kracht)  

150 g cherrytomaten (gehalveerd, zoete knal)  

20 g Parmezaan (geschaafd, umami-dope)

Voor de dressing:  

3 el olijfolie (goeie shit)  

1 el balsamicoazijn (dieptebom)  

1 tl Dijonmosterd (scherpe rand)  

1 tl honing (smooths het uit)

Voor de balsamico-geglazuurde groenten:  

200 g gemengde groenten (wortel, courgette, paprika – snij dun)  

2 el balsamicoazijn (zoet-zuur goud)  

1 el honing (sticky power)  

1 el olijfolie (vet voor de win)  

Snuf zout (doe maar stoer)

Voor de Parmezaan crunch:  

50 g Parmezaan (geraspt, geen poederzooi)

Bereiding.

Kip marineren:

Smijt citroensap, olijfolie, knoflook, tijmblaadjes, zout en peper in een kom. Roer tot het klopt. Kipfilets erin gooien, goed insmeren, en 20 minuten laten zweten – dat zuur breekt ‘m af, tijm dropt karakter.

Sous vide game:

Zet je sous vide bad op 65°C – precisie of niks. Vacumeer die kip met de marinade (ziplock mag als je suf bent). Laat 1 uur garen. Resultaat? Kip zo juicy dat je broek ervan afzakt.

Groenten in de fik:

Pan op middelhoog vuur, 1 el olijfolie erin. Groenten toevoegen, 5 minuten bakken. Balsamico, honing en zout erover knallen – laat sudderen tot het glanst en de saus je bord sloopt.

Parmezaan crunch fixen:

Oven op 200°C. Hoopjes Parmezaan op bakpapier droppen, 5-7 minuten bakken tot goud en crispy. Afkoelen, dan heb je pure umami-knallers.

Salade en dressing:

Rucola, spinazie, cherrytomaten en Parmezaan in een kom mieteren. Olijfolie, balsamico, mosterd en honing opkloppen tot een dikke dressing. Over de salade heen smijten en licht husselen.

Op je bord knallen:

Kip uit het bad vissen, droogdeppen. In plakken snijden. Salade op je bord, kip erbovenop, geglazuurde groenten ernaast, en die Parmezaan crunch als finishing move.

Waarom dit beukt:

Sous vide: Kip blijft mals, molecuul voor molecuul on point.  

Balsamico-glazuur: Zoet-zuur karameliseert die groenten, vet van de kip matcht perfect.  

Parmezaan crunch: Umami en textuur die je niet ziet aankomen. Een gerecht dat je sloopt van genot. Eet dit en je bent de king. Nog wat nodig? Hit me up!

Print pagina

• ingrediënten

2 ribeyes (250 g per stuk, goed gemarmerd, anders ben je een sukkel)

1 eetlepel gemalen koffie (medium roast, geen slappe hap)

1 eetlepel cacaopoeder (puur, geen zoete troep)

1 theelepel bruine suiker (voor die bruine korst, snap je?)

1 theelepel zeezout (flakes, doe normaal)

½ theelepel zwarte peper (vers gemalen, anders fuck off)

2 takjes tijm (voor de geur, niet om te knuffelen)

2 eetlepels boter (echte boter, geen nepzooi)

Citrus-kruidenbom:

100 g rucola (scherp en badass)

10 muntblaadjes (fris als een ijskoude douche)

10 basilicumblaadjes (aromatische klasse, geen discussie)

1 eetlepel citroensap (pers het zelf, luie donder)

2 eetlepels olijfolie (extra vierge, anders ben je kansloos)

Snufje zout en peper

Bereiding.

1. Ribeye fixen (sous vide, want dat is hoe je het doet):

Zet je sous vide bad op 55°C – medium-rare, punt uit.

Meng koffie, cacao, suiker, zout en peper – dat is je rub. Smeer die ribeyes ermee in alsof je ze een high-five geeft.

Gooi ze in een vacuümzak met een takje tijm, seal die handel.

Laat ze 1,5 uur chillen in dat bad – wacht even, het komt goed.

Haal ze eruit, dep droog met keukenpapier (nat vlees is ruk).

Pan op standje vulkaan, boter erin, en geef die steaks 1 minuut per kant een knetterharde korst. Die geur alleen al, man.

2. Citrus-kruidenbom in elkaar flansen:

Smijt rucola, munt en basilicum in een bak.

Klop citroensap, olijfolie, zout en peper tot een dressing – simpel, maar het knalt.

Hussel het vlak voor je het opschept, anders wordt het een zompige bende.

3. Opscheppen als een vent:

Ribeye op een warm bord, snij ‘m netjes, geen geklooi.

Citrus-kruidenbom ernaast, fris en groen als tegenwicht voor die zware jongen.

Geen gelul, gewoon pure smaak.

Waarom dit werkt:

Die ribeye is sappig en mals door sous vide, de koffie-cacao rub ramt umami en bitterheid erin met een zoete rand van suiker. De citrus-kruidenbom snijdt door de rijkdom heen als een samurai-zwaard. Gewoon een bord vol testosteron en smaak. Maak het, vreet het, en vertel me hoe je wereld op z’n kop staat.

Print pagina

• ingrediënten

Andouille-worst: 400 gram, in plakjes gesneden. Geen andouille te vinden? Chorizo of rookworst kan, maar je mist die NOLA-swing.  

Kippendijen: 500 gram, zonder bot, in chunks gehakt. Dijenvlees houdt het sappig, geen droge borst hier.  

Garnalen: 300 gram, gepeld en klaar. Rauwe, dikke jongens voor de show.  

Heilige drie-eenheid: 1 flinke ui, 2 stengels bleekselderij, 1 groene paprika – fijngehakt. Dit is de Cajun-fundering, geen gezeur.  

Knoflook: 4 tenen, gehakt. Meer? Doen!  

Okra: 200 gram, in schijfjes. Vers of bevroren, okra maakt gumbo gumbo.  

Tomaten: 1 blik (400 gram) gepelde tomaten, grof gehakt.  

Bloem: 100 gram, voor de roux.  

Boter: 100 gram, ook voor die roux. Geen neppe troep, we gaan voor echt.  

Kippenbouillon: 1,5 liter. Homemade als je een held bent, anders uit een pakje.  

Cajun-kruiden: 2 eetlepels (paprika, cayenne, oregano, tijm, zwarte peper). Mix zelf of scoor een goeie.  

Laurierblaadjes: 2 stuks, voor die diepte.  

Tabasco: Een paar ferme scheuten, jij bepaalt de hitte.  

Lente-ui: Handje, fijngesneden, voor de finale touch.  

Peterselie: Vers, grof gehakt, voor smaak én swagger.  

Zout & peper: Naar smaak, proef je zaak.  

Bereiding.

Hoe flik je dit?

1. Roux: De Gumbo-Koning

Zet je gietijzeren pan (of je stoerste stoofpot) op middelhoog vuur. Smelt de boter, gooi de bloem erin en roer. Nu komt het echte werk: 20-30 minuten non-stop roeren tot je roux zo donker is als pure chocolade. Geen slappe melkchocola of pindakaas-tint – diep, rijk bruin. Dit is de ziel van je gumbo, dus geen shortcuts, bro.

2. Drie-eenheid Droppen

Roux op punt? Ui, bleekselderij en paprika erin. Laat ze 5-7 minuten zweten tot ze zacht zijn en je huis ruikt als een Cajun-party. Knoflook erbij, 1 minuutje, niet laten aanbranden.

3. Worst en Kip Knallen

Andouille-worst in de pan, bak die plakjes 5 minuten tot ze glimmen en hun vet loslaten. Kippendijen erachteraan, geef ze een kleurtje – niet gaar, gewoon bruin. Laagjes, baby, laagjes.

4. Stoofgame On

Tijd voor de vloeibare magie: kippenbouillon erin, dan de tomaten, okra, Cajun-kruiden en laurierblaadjes. Roer door, breng aan de kook, vuur laag en laat 45 minuten sudderen. Af en toe roeren, okra dikt het op, smaken gaan los.

5. Garnalen en Eindspurt

Na 45 minuten: proef. Kip mals? Top. Garnalen erin, 5-7 minuten tot ze roze zijn. Tabasco droppen, zout en peper fixen. Te tam? Meer kruiden. Te dun? Nog even pruttelen.

6. Serveren als een Baas

Schep een flinke dot witte rijst in een diep bord, gumbo eroverheen kwakken. Lente-ui en peterselie erover strooien. Tabasco op tafel voor de daredevils. Dit is geen eten, dit is een vibe.

Dimitri’s Gouden Tips

Roux is heilig: Te licht smaakt naar lijm, te donker is game over. Oefen tot je ‘m blind rockt.  

Andouille-alternatief: Geen Cajun-worst? Rookworst redt je, maar het is niet die NOLA-soul. Check een slager met lef.  

Okra-respect: Slijmerig? Deal with it, dat is gumbo. Geen okra? Filépoeder kan, maar succes met vinden.  

Laagjes, altijd: Elke stap is smaak. Slow cooking rules, haast is voor amateurs.

Klaar, foodies! Dit is New Orleans gumbo zoals het hoort: diep, pittig, pure soul. Zet Louis Armstrong op, schep op en laat je crew smeken om meer. Gumbo is geen gerecht, het’s een lifestyle. Laissez les bons temps rouler – laat de goeie tijden rollen! 🍤🔥

Print pagina

• ingrediënten

800 gram runderstoofvlees, in blokjes gesneden, klaar om te shinen.  

2 uien, fijngesneden, tranen drogen we later wel.  

3 teentjes knoflook, gehakt, want smaak is king.  

1 rode peper, fijngesneden – pit erin of eruit, jij kiest.  

2 theelepels kerriepoeder, Caribische vibes in je pan.  

1 theelepel pimentpoeder, dat geheim wapentje.  

1 theelepel kurkuma, voor die gouden glow.  

400 ml kokosmelk, creamy shit, je weet hoe het zit.  

500 gram aardappelen, geschild en in blokjes, stevige basis.  

2 eetlepels zonnebloemolie, smooth operator.  

1 bouillonblokje (rund of groente), umami-bommetje.  

Peper en zout, naar smaak, tune het zoals jij wilt.  

Verse koriander of peterselie, voor die frisse finish.

Bereiding.

Vlees aanzetten: Pak die stoofpan, gooi die olie erin en bak dat runderstoofvlees bruin. Niet slap doen, geef het vuur! Haal het vlees eruit en chill even.  

Base droppen: In dezelfde pan, fruit die uien, knoflook en rode peper. Laat ze zweten tot het ruikt als goud.  

Spices spitten: Gooi die kerrie, piment en kurkuma erbij. Roer het door, laat die geuren loskomen, man, dit is de soul van de dish!  

Vlees terug in de game: Dump dat vlees weer in de pan, roer het door die spice-mix. Voel je die connectie al?  

Kokos en aardappelen erin: Giet die kokosmelk erbij, verkruimel dat bouillonblokje en drop de aardappelblokjes. Roer het smooth, laat het samenkomen.  

Low en slow: Deksel erop, vuur laag, en laat het 1,5 tot 2 uur sudderen. Check tussendoor of het niet droogkookt – beetje water als het moet, blijf scherp.  

Tunen: Proef, gooi er peper en zout bij als het nodig is. Moet knallen op je tong!  

Serveren. Schep het op, top het met koriander of peterselie, en eet die shit warm. Rijst of brood erbij? Doen wat je voelt, yo!

Dimitri’s tip: Wil je next level? Gooi een scheutje rum in die curry, voor die echte island-vibe. Stay lit, geniet ervan! Peace!

RECEPT CURRY POEDER.*

• 1/2 theelepel gemalen gember (djahé)
• 1/2 theelepel fenegriekzaad
• 1/2 theelepel kurkuma
• 1/2 theelepel gemalen dille
• 1/4 theelepel komijn (djinten)
• 1/2 theelepel korianderzaadjes
• 1/2 theelepel cayennepeper
• 1/2 theelepel kerriepoeder
• 1/2 theelepel zout

Print pagina

• 60 gr verse basilicum
• 3 teentjes knoflook
• 30 gr pijnboompitten
• 70 gram parmezaan
• 30 gr pecorino
• 100 ml olijfolie
• zout
• gemalen zwarte peper

Bereiding.

Doe alles in een vijzel of blender en maal het tot een pasta.

Print pagina