Categorie: Recepten

500 gram varkensschouder of -buik (schouder voor bite, buik voor extra mals – kies je fighter)  

Voor de marinade:  

2 eetlepels sojasaus (lichte variant, geen ketjap – dat is voor later)  

1 eetlepel palmsuiker (of bruine suiker, geen stress)  

2 teentjes knoflook, fijngehakt (vers, geen potje)  

1 theelepel verse gember, geraspt (poeder is voor luie dagen)

Voor de saus:  

2 eetlepels plantaardige olie (zonnebloem, geen olijfolie – dat is voor de Italianen)  

2 sjalotten, fijngesneden (geen gewone ui, sjalot is key)  

3 teentjes knoflook, fijngehakt  

2-3 rode chilipepers, ontpit en fijngesneden (meer als je ballen hebt)  

1 stengel citroengras, gekneusd (of 1 theelepel poeder als de toko dicht is)  

1 theelepel garnalenpasta (terasi), optioneel (voor die umami-knaller)  

2 eetlepels tamarindepasta, gemengd met 100 ml water (of 2 eetlepels citroensap als je lui bent)  

2 eetlepels palmsuiker (of bruine suiker)  

1 theelepel zout (wees niet te zuinig)  

200 ml water (of kokosmelk voor een romige twist)

Voor de garnering:  

Verse koriander of basilicum (wat je in huis hebt)  

Gebakken uitjes (uit een potje, want wie heeft tijd?)  

Schijfjes rode chili (voor de flex)

Bereiding.

Marineer dat varkensvlees:

Gooi de sojasaus, palmsuiker, knoflook en gember in een kom. Hussel het varkensvlees erdoorheen tot elk stuk bedekt is. Laat het minimaal 1 uur marineren in de koelkast – langer mag, als je je leven op orde hebt. Lonny Gerungan zweert bij marineren, dus skip dit niet.

Maak die saus:

Zet een stoofpan of wok op middelhoog vuur, klots er 2 eetlepels olie in. Fruit de sjalotten, knoflook, chilipepers en citroengras tot het ruikt alsof je in een warung staat – een minuut of 3-4. Gooi de garnalenpasta erbij (als je durft) en bak nog 1 minuut. Umami-alert!

Bak het varkensvlees:

Vlees erbij, bak het aan alle kanten bruin – geen half werk, we willen die korst. Sri Owen zou zeggen: “Bruin is waar de smaak zit.” Dus, 5-7 minuten vlammen tot het er goed uitziet.

Stoof die hap:

Giet het tamarindewater, palmsuiker, zout en extra water (of kokosmelk) in de pan. Breng aan de kook, vuur laag, deksel erop en laat het 1 tot 1,5 uur sudderen. Roer af en toe – te dik? Beetje water. Te dun? Deksel eraf en inkoken. Het vlees moet zo mals zijn dat het uit elkaar valt en de saus stroperig en donker is.

Serveer met swagger:

Vis het citroengras eruit (niemand kauwt op een stokje). Schep op een bord, garneer met koriander, gebakken uitjes en chili-schijfjes. Serveer met dampende rijst en een frisse komkommersalade. Danny Lee zou trots zijn.

Dimitri’s Gouden Tips –

Vleeskeuze: Schouder voor bite, buik voor melt-in-your-mouth goodness.  

Vegetarisch: Swap voor tempeh of tofu, marineer en bak kort – plant power!  

Pittig: Extra chili of een schep sambal als je van vuurwerk houdt.  

Restjes: Dag erna nog lekkerder, perfect voor op een broodje.

Dit is Babi Roedjak zoals het hoort: kruidig, sticky, en met een Indo-vibe die je niet vergeet. Met een dikke shoutout naar de Indische grootmeesters, maar dan overgoten met Dimitri-saus. Schep op, eet heet, en geniet – je bent nu officieel een stoofkoning! Let’s go!

Print pagina

1 hele kip (1,2-1,5 kg, poten en vel incluis, want zonder bot geen smaak).  

3 liter water (gewoon kraanwater, we doen niet moeilijk).  

2 uien, grof in stukken (huil maar, het is goed voor je).  

3 wortels, in dikke plakken (geen mini-wortels, dit is geen poppenhuis).  

2 stengels bleekselderij, gehakt (ja, die bleke jongens).  

1 prei, in ringen (spoelen, tenzij je van zand houdt).  

1 kleine knolselderij, in blokjes (oma’s Hollandse geheim voor diepe vibes).  

1 spaanse peper (pittige tante die oma)

2 laurierblaadjes (voor die ouwe meesterkok-sfeer).  

10 zwarte peperkorrels (heel, want poeder is voor amateurs).  

1 bosje peterselie, steeltjes mee, blaadjes apart (verspilling is zonde).  

Zout (begin met een eetlepel, proef later, je bent geen zoutmijn).  

100 gram vermicelli (of een handje, want precisie is overschat).  

Optioneel: 2 kruidnagels (voor een sneaky oud-Hollandse kick).  

Optioneel: een scheut madeira (als je oma een diva was met klasse).

Bereiding.(zet je playlist op shuffle, dit duurt even)

Kip in bad

Smijt die kip in je dikste soeppan – ja, alles erop en eraan. Giet er 3 liter koud water overheen, zet het vuur aan en laat het langzaam borrelen. Schuim dat vieze grijze spul eraf met een lepel – niemand wil dat in z’n kom zien drijven.

Groenten en kruiden erin gooien

Zodra het pruttelt, donder je de uien, wortels, bleekselderij, prei, knolselderij, laurierblaadjes, peperkorrels en peterseliesteeltjes erin. Zout erover, maar chill – je kunt later nog bijsturen. Kruidnagels? Alleen als je zin hebt in een historische vibe, anders wordt het een speculaas-soep.

Laat maar sudderen

Vuur laag, deksel half erop en laat die pan 2 uur z’n gang gaan. Geen gehaast, dit is slow cooking zoals de ouwe Hollandse chefs het bedoelden. De kip moet uit elkaar vallen en de groenten moeten smelten van liefde.

Kip eruit, bouillon zeven

Na 2 uur vis je de kip eruit met een tang – pas op, hij is heet en waarschijnlijk een zielig hoopje. Laat afkoelen. Zeef de bouillon in een schone pan, groenten en kruiden eruit (of eet ze op als je een snacker bent).

Vlees shredden

Pluk het kippenvlees van de botten zodra je vingers het aankunnen. Geen vel, alleen het goeie spul. Scheur het in hapklare brokken – netjes snijden is voor restaurants, niet voor oma.

Bouillon oppimpen

Zet de gezeefde bouillon terug op het vuur. Proef: te slap? Meer zout. Te zout? Beetje water. Wil je scoren bij die meesterkoks? Splash een scheut madeira erin voor een chique twist – je soep krijgt ineens een smoking aan.

Vermicelli en afmaken

Gooi de vermicelli in de kokende bouillon, kook ‘m gaar (5-7 minuten, check je pak). Kippenvlees terug erin, even opwarmen. Hak de peterselieblaadjes fijn en strooi die erover – groen maakt het sexy.

Even wachten

Laat de soep 10 minuten chillen voor je opschept. Smaken moeten settelen, net als jij na een lange dag.

Serveren (oma zou trots zijn):

Schep die dampende goedheid in een grote kom, geef er een dikke snee bruin brood bij met een flinke klodder roomboter – margarine is verboden terrein. Extra honger? Gooi er een gehaktballetje bij, want sommige oma’s waren legends.

Dimitri’s Dutch Master Twists:

Knolselderij: Geen moderne onzin, maar een oud-Hollands juweel dat je bouillon diepte geeft.  

Madeira: Een trucje van chique 19e-eeuwse koks – geeft je soep een gouden randje.  

Veel geduld: Zoals de meesterkoks zeiden: haastige spoed maakt slappe soep. Laat die kip z’n tijd nemen.

Dit is geen soep, dit is een warme omhelzing in vloeibare vorm. Maak een flinke pan, want morgen smaakt-ie nog beter – als je tenminste niet alles in één keer opslurpt. Eet smakelijk, helden, en doe de groeten aan oma – of aan die kip, die heeft zich heldhaftig opgeofferd!

Print pagina

Voor de mihoen

200 gram mihoen (rijstnoedels) – nee, geen fusilli, hoe creatief je ook bent.

Warm water (om te weken) – kraanwater is prima, slootwater niet.

Voor de saus

3 eetlepels sojasaus (licht) – ketjap is voor een ander feestje.

2 eetlepels oestersaus – dat potje dat je na vandaag wél onthoudt.

1 eetlepel vissaus (optioneel) – stinkt een beetje, smaakt naar umami-heaven.

1 eetlepel bruine suiker – of een lik stroop, als je in een nostalgische bui bent.

1 theelepel sesamolie – subtiel, anders wordt het een oliebad.

1 theelepel sambal – of twee, als je vuurwerk wilt.

Voor de wok

200 gram kipfilet, in dunne reepjes – of garnalen, als je je innerlijke diva voelt.

1 ui, dun gesneden – tranen toegestaan, het is therapie.

2 teentjes knoflook, fijngehakt – vampierproof je keuken.

1 rode paprika, in reepjes – voor kleur, niet alleen smaak.

1 wortel, in dunne reepjes – julienne heet dat, indrukwekkend toch?

100 gram witte kool, dun gesneden – geen paarse, dat matcht niet met mijn humor.

1 rode chili, fijngehakt – voor de durfals onder ons.

1 theelepel verse gember, geraspt – kerstvibes, maar dan subtiel.

3 eetlepels plantaardige olie – arachideolie als je nog een restje hebt.

Voor de garnering

2 bosuien, in ringetjes – groen maakt blij.

Handvol gebakken uitjes – uit een potje, want wie heeft tijd?

Handvol gehakte pinda’s – crunch boven alles.

Verse koriander – alleen als je team groen bent.

Limoenpartjes – frisheid met een vleugje show-off.

Bereiding.

Stap 1: Mihoen in bad

Week die mihoen in warm water – niet te lang, anders wordt het een kleffe bende. Giet af, spoel met koud water, en zorg dat ze niet aan elkaar plakken als verliefde tieners.

Stap 2: Sausje mixen

Flans alle sausingrediënten in een kom, roer tot de suiker smelt. Proef even – te zoet? Te zout? Te saai? Pas aan, het is jouw keuken, jouw regels.

Stap 3: Snijwerk

Snijd de kip in reepjes – geen blokjes, we zijn geen dobbelstenenfabriek. Groenten dun snijden, anders duurt het een eeuwigheid. Hak knoflook en chili, rasp de gember – en hou je vingers heel, trust me.

Stap 4: Wokken maar

Olie in de wok, vuur op hoog – stoven is voor stoofpeertjes. Kip erin, wokken tot bijna gaar, dan eruit. Nog een scheutje olie, ui, knoflook, gember en chili erin tot het ruikt als een feestje. Groenten erbij – kort wokken, knapperig is king. Mihoen en saus erover, mengen met flair (twee spatels, of je handen als je stoer bent). Kip terug, even husselen, klaar.

Stap 5: Pimp je bord

Wok van het vuur, garneer met bosui, uitjes, pinda’s en koriander – of skip wat je niet lust. Limoenpartjes ernaast, want frisheid is alles.

Dimitri’s Gouden Tips

Hoog vuur: Wokken doe je met pit, niet met geduld.

Variatie: Geen kip? Garnalen, tofu, of die leftover ham van gisteren – leef je uit.

Vegetarisch: Skip vissaus en oestersaus, of scoor de veggie versies.

Pit: Extra sambal? Doe het, het leven is kort.

Voedingsfeitjes (per portie)

Calorieën: 420 – meer als je gul bent met pinda’s.

Eiwitten: 18g – spierkracht in de pocket.

Koolhydraten: 55g – hallo energie.

Vetten: 14g – goed vet, geen schuldgevoel.

Vezels: 4g – je darmen zeggen dank je.

Dit is mihoen goreng zoals ik het graag zie: snel, vol smaak, en met een knipoog. Gaat het mis? Pizza is altijd een optie. Smakelijk, en geniet van het leven – én je bord!

Print pagina

1 kg rundvlees (riblappen of sukadelappen, in blokjes van 3 cm – biefstuk is voor de elite, wij houden het echt)  

2 grote uien (fijngesneden, huilen mag, het is emotioneel)  

4 teentjes knoflook (gehakt, geen pers-gedoe, we doen het old school)  

2 cm verse gember (geraspt, geen poederzooi, kom op nou)  

2 stengels citroengras (gekneusd, of 1 theelepel poeder als je geen zin hebt….zucht)  

4 salamblaadjes (of laurier als de toko te ver was)  

2 kruidnagels (niet overdrijven, anders wordt het een kerstfeest)  

1 kaneelstokje (kleintje, we maken geen taart)  

1 theelepel vers geraspte nootmuskaat (vers is king, gemalen mag als je haast hebt)  

1 theelepel gemalen koriander  

1 theelepel gemalen komijn  

1 theelepel gemalen kurkuma  

2 eetlepels tamarinde pasta (opgelost in 100 ml water, of citroensap als je lui bent)  

200 ml kokosmelk (uit blik, geen light-gedoe, we gaan vol)  

2 eetlepels kecap manis (dat zoete goud, de MVP van dit recept)  

1 eetlepel palmsuiker (of bruine suiker, geen stress)  

Zout naar smaak (wees niet te krenterig, het leven is al zout genoeg)  

Plantaardige olie (zonnebloem, geen olijfolie – dat is voor de pasta squad)

Bereiding.

Marineer dat vlees:

Gooi die rundvleesblokjes in een kom, mik er een snuf zout, koriander, komijn en kurkuma bij. Hussel het goed door en laat het 30 minuten chillen. Beb Vuyk wist het al: marineren is waar de magie begint.  

Bak die aromaten:

Zet een stoofpan op het vuur (of je oma’s wadjan, nog beter), klots er 2 eetlepels olie in en fruit die uien, knoflook en gember tot het ruikt alsof je in een toko staat – een minuutje of 3. Vlees erbij, bakken tot het een bruine korst heeft. Geen half werk, we willen die smaak!  

Stoof het geheel:

Tijd voor de kruidenparty: citroengras, salamblaadjes, kruidnagels, kaneelstokje en nootmuskaat erin. Roer even, laat die geuren loskomen. Giet de tamarinde en kokosmelk erbij, breng het aan de kook, vuur laag, deksel erop en laat het sudderen. Sri Owen zou zeggen: “Geduld, man.” Dus relax, pak een drankje, en roer af en toe – anders wordt het een drama.  

Afwerking:

Na 1,5 tot 2 uur (als dat vlees zo mals is dat het smelt) gooi je de kecap manis en palmsuiker erin. Roer, proef, pimp het op. Te zoet? Beetje zout. Te flauw? Extra kecap. Jij bent de chef, doe je ding!  

Serveer met swagger:

Vis die citroengras, salamblaadjes, kruidnagels en kaneel eruit (niemand kauwt graag op een stokje). Schep op met gestoomde rijst en een frisse atjar. Of eet het straight uit de pan – ik zeg niks.

Dimitri’s Gouden Tips –

Vleeskeuze: Riblappen of sukadelappen zijn de bom. Geen rund bij de hand? Kip kan, maar dan ben je een wildebras.  

Vegetarisch: Swap het vlees voor tempeh of jackfruit, marineer en bak kort – plant power!  

Pittig: Gooi een rode peper erin als je van een kick houdt.  

Restjes: Dag erna nog lekkerder, als je het niet al hebt opgevreten.

Dit is semoer djawa zoals het moet: diep, kruidig, met een verhaal in elke hap. Met een dikke shoutout naar de Indische grootmeesters, maar dan overgoten met Dimitri-saus. Schep op, eet heet, en geniet – je bent nu officieel een baas in de Indo-keuken. Let’s go!

Print pagina

400 gram tagliatelle – vers als je fancy bent, anders uit een pakje. Maar hey, als je écht wilt flexen, maak je het zelf.

800 gram tomaten – San Marzano als je een snob bent, anders wat je in huis hebt. Cherrytomaten? Waarom niet, mix het!

4 teentjes knoflook – dungesneden, want knoflook is leven en we doen niet aan half werk.

1 kleine ui – fijngesnipperd, voor een vleugje zoetheid. Optioneel, maar ik zeg: doe het.

Een handvol verse basilicumblaadjes – geen gedroogde troep, we willen die Italiaanse vibe.

Extra vierge olijfolie – van topkwaliteit, want dat proef je. Geen goedkope troep.

Zout en versgemalen zwarte peper – omdat smaak alles is.

Een snufje suiker – alleen als je tomaten zuur zijn, anders skip je dit.

Geraspte Parmezaanse kaas of Pecorino – optioneel, maar wie zegt nee tegen kaas?

Bonus voor de extra’s:  

‘00’ bloem, eieren en zout – als je zelf pasta wilt maken, maar laten we eerlijk zijn, dat is voor als je tijd over hebt.

Bereiding.

Pasta prep – DOE HET ZELF OF NIET!

Als je een held bent, maak je de pasta zelf: meng 300 gram ‘00’ bloem met 3 eieren en een snuf zout. Kneed tot je armen pijn doen, rol het uit en snijd in tagliatelle. Bestuif met bloem en zet apart. Geen zin? Pak die pakjes uit de winkel, nobody’s judging.

Tomaten fixen – VUURWERK IN DE OVEN!

Verwarm de oven voor op 200°C. Gooi de helft van je tomaten (vooral die cherry’s) op een bakplaat, besprenkel met olijfolie, zout en 2 teentjes knoflook. Rooster ze 20-25 minuten tot ze zacht en gekarameliseerd zijn. Ondertussen, blend de rest van de tomaten tot een puree. Ja, met je handen pletten mag ook, voel die textuur!

Saus maken – KNALLEN MET SMAAK!

Verhit 3 eetlepels olijfolie in een pan op laag vuur. Gooi de overige knoflook en een snufje chilivlokken erin – ja, chili, voor die sneaky kick. Bak tot de knoflook goudbruin is, maar verbrand het niet, anders smaakt het naar as. Ui erbij? Doe het, fruit tot glazig. Roer de tomatenpuree en de geroosterde tomaten (met sap) erdoor. Laat het 15-20 minuten pruttelen tot het dik en rijk is. Proef, tweak met zout, peper en suiker als het te zuur is.

Pasta koken – AL DENTE OF NIKS!

Breng een grote pan water aan de kook, gooi er zout in alsof het sneeuwt. Kook de tagliatelle: 2-3 minuten voor vers, 8-10 voor droog. Bewaar een kopje kookwater, giet af.

Samenvoegen – PASTA MEETS SAUS!

Gooi de pasta in de pan met saus, schep om en voeg wat kookwater toe voor die silky vibe. Scheur de basilicum erover en drizzle nog wat olijfolie voor de glans. Dit is waar de magie gebeurt.

Serveren – STRAAL ALS EEN BAAS!

Schep op borden, rasp er Parmezaan of Pecorino over als je wil, en garneer met een basilicumblaadje. Serveer meteen, want dit is geen gerecht dat wacht.

Dimitri’s Tips (want ik weet wat lekker is)

Tomaten: Mix San Marzano en cherry’s voor een saus die diepte heeft. Geen zin? Pak wat je hebt, maar verwacht geen applaus.  

Olijfolie: Goede shit, anders proef je het. Bespaar niet op dit.  

Al dente: Kook die pasta niet te lang, anders wordt het pap. Beetje bite is key.  

Kookwater: Dat zetmeel is je vriend, maakt de saus silky. Skip het niet.  

Kaas: Optioneel, maar laten we eerlijk zijn, kaas maakt alles beter.

En daar heb je het, een Tagliatelle Pomodoro die zo goed is dat je jezelf een schouderklopje geeft. Simpel, puur, maar met een smaak die je knock-out slaat. Massimo Bottura zou knikken, Gennaro Contaldo zou een glas wijn heffen. Maak dit, eet dit, en voel je even in Italië. Eet smakelijk!

Print pagina

500 gram macaroni

1 kippenbouillon blokje

200 gram nasivlees of gehakt

150 gram gepelde garnalen

2 uien fijngesneden

3 tenen knoflook fijngehakt

1 stukje trassi

200 gram witte/spitskool snippers

100 gram prei fijngesneden

1 theelepel djinten

1 theelepel kerrie

Zout

1 theelepel Sambal

Bereiding.

Macaroni gaar koken in kippenbouillon. Afgieten en goed afspoelen met koud water. Fruit in wat olie de trassi, knoflook en de ui. Indien de ui bruin is, het vlees  toevoegen, dit bruin bakken, als dat gaar is de garnalen toevoegen, de garnalen mogen niet te lang mee bakken. Dan de kool, sambal , prei, djinten, kerrie en zout naar smaak toevoegen. De macaroni er dan goed doorheen roeren. Goed warm laten worden op een niet te groot vuur. Serveer spiegelei, atjar, saté en komkommer bij.

Print pagina

Kruidenpasta (Rempah, de Baas):  

4 rode pepers – pit eruit als je soft bent, erin als je ballen hebt  

2 stengels citroengras – alleen het witte, hak ‘m fijn  

3 cm gember – vers, geen poederzooi  

2 cm laos – galangal voor de kenners  

5 tenen knoflook – knallen met smaak  

3 sjalotten – basis van de game  

1 tl kurkuma – of 2 cm verse als je fancy bent  

1 el belacan – geroosterde garnalenpasta, ruikt als een beast maar smaakt goud  

2 kaffirlimoenblaadjes – voor die citruskick  

1 el korianderzaad – even roosteren, trust me  

1 tl komijnzaad – idem, rookgame on point

Bouillon – De Soul:  

500 ml kokosmelk – volvet, geen light onzin  

400 ml kippenbouillon – of vis als je zee wilt ruiken  

1 el tamarinde – zure punch, baby  

2 el vissaus – umami tot de max  

1 el palmsuiker – zoet houdt het echt  

200 g krabvlees – chili-krab vibes uit Singapore  

150 g garnalen – gepeld, klaar voor actie

Noedels & Toppings – De Flex:  

200 g rijstnoedels – vermicelli of dikke laksa-style, jouw call  

100 g taugé – kort blancheren, crunch is key  

1 komkommer – dunne reepjes, fris als je ex  

2 eieren – hardgekookt, in vieren gesneden  

Bosje koriander en munt – groen goud  

Gebakken uitjes – textuur, motherf*cker  

1 limoen – partjes, knijp ‘m uit  

Bonus: tofu-puffs – gefrituurd

Bereiding.

Kruidenpasta droppen:  

Gooi alles voor de rempah in een blender of stamp ‘t oldskool in een vijzel tot het smooth is. Wok aan, 2 el olie erin (arachide, geen olijfzooi), en bak die pasta 5-7 minuten. Ruikt je huis nu insane? Mooi, dat is de bedoeling.

Bouillon laten knallen:  

Kokosmelk en bouillon erin, roeren tot het één wordt. Tamarinde, vissaus en palmsuiker droppen – laat ‘t 10 minuten pruttelen op laag vuur. Proef die shit, tweak ‘m: meer zout? Vissaus. Zoeter? Palmsuiker. Zuurder? Tamarinde. Jij bent de baas.

Zeevruchten erin smijten:  

Krabvlees en garnalen in de mix, 3-5 minuten koken tot die garnalen roze zijn en je mond al water loopt. Vuur laag, klaar om te serveren.

Noedels fixen:  

Kook die rijstnoedels 3-5 minuten, spoel koud af, laat uitlekken. Geen plakzooi hier, we houden ‘t strak.

Borden opbouwen:  

Noedels in kommen, schep die dampende bouillon met krab en garnalen erover. Stapel taugé, komkommer, ei, koriander, munt en gebakken uitjes erop. Tofu-puffs als je extra wilt flexen. Limoen ernaast – knijp en geniet.

Dimitri’s Pro Tip

Dit is geen standaard laksa, dit is Singapore op steroïden. Krabvlees voor die chili-krab vibe, tamarinde voor de zure jab, en die verse kruiden? Dat is de uppercut. Serveer met ijskoude jasmijnthee met een scheut calamansi – frisheid die je knock-out slaat.

Eet dit, voel je een king. Wil je meer pit of een veggie remix? Zeg ‘t, ik fix ‘t voor je!

Print pagina

Voor de specerijenmix (aka het magische poeder):

2 tl kurkumapoeder (voor die insta-waardige gouden gloed)

2 tl korianderpoeder (geeft een citrusachtige vibe, net als je tante’s parfum)

1 tl komijnpoeder (voor de warmte, niet te verwarren met je winterjas)

1 tl gemberpoeder (voor een pittige kick, zoals die ene ex)

1/2 tl kaneelpoeder (zoet als je oma’s knuffels)

1/4 tl kruidnagelpoeder (voor die mysterieuze diepte)

1/4 tl nootmuskaatpoeder (subtiel zoet, net als mijn pogingen tot flirten)

Voor de kerrie:

600 g kippendijen, in blokjes (want dij is het leven—sappiger dan een roddelrubriek)

2 el plantaardige olie (nee, geen olijfolie, we zijn niet in Italië)

1 grote ui, fijngesneden (huilen mag, het is therapeutisch)

3 teentjes knoflook, fijngesneden (vampierproof je gerecht)

1 rode chilipeper, fijngesneden (optioneel, voor als je van zweten houdt)

400 ml kokosmelk (romig als een wellnessdag)

200 ml kippenbouillon (geen water, we zijn geen amateurs)

2 aardappelen, in blokjes (want kerrie zonder piepers is als een feestje zonder muziek)

1 wortel, in plakjes (voor de kleur, en omdat je moeder zei dat groenten belangrijk zijn)

100 g erwten (vers of diepvries, voor die groene confetti)

1 el palmsuiker (of bruine suiker, als je niet extra wilt zijn)

1 el tamarindepasta (voor een zuur randje, zoals mijn humor)

Zout naar smaak (maar niet te veel, we zijn geen zoutvaatje)

Voor de fancy afwerking:

Verse koriander, gehakt (als je van groen houdt)

Gebakken uitjes (voor die crunchy vibes)

Bereiding.

Marineer de kip (ja, dat lees je goed, we doen fancy):

Gooi de kipblokjes in een kom en strooi er de helft van je specerijenmix overheen. Hussel het als een DJ die een sicke beat dropt.

Dek af en laat het 30 minuten chillen in de koelkast. Zie het als een wellnessmoment voor je kip—zen voor de zen.

Kooktijd (waarschuwing: het gaat hier ruiken als in een spa in Bali):

Verhit de olie in een grote pan op middelhoog vuur. Niet te zuinig, we maken geen sla.

Gooi de ui erin en bak tot ie zacht en goudbruin is, zo’n 5 minuten. Voel je vrij om te huilen—ik oordeel niet.

Voeg knoflook en chili toe (als je durft) en bak nog 1-2 minuten. Het huis ruikt nu naar succes.

Nu de kip erbij—sizzle sizzle, baby! Bak tot alle kanten bruin zijn, zo’n 5-7 minuten. Geen rauwkipdrama hier.

Roer de rest van de specerijenmix erdoor. Laat het even meebakken om de aroma’s wakker te schudden.

Giet de kokosmelk en kippenbouillon erbij. Het is als een tropische regenbui in je pan.

Voeg aardappelblokjes en wortelplakjes toe. Breng aan de kook, zet het vuur lager en laat sudderen tot de piepers gaar zijn, zo’n 20 minuten. Roer af en toe, anders krijg je een plakkerige verrassing.

Gooi de erwten, palmsuiker en tamarindepasta erbij. Roer door en laat nog 5 minuten pruttelen. Het is net als de finale van een vuurwerkshow—alle smaken komen samen.

Proef en voeg zout toe. Jij bent de baas, niet het recept.

Serveren (alsof je een pro bent):

Schep de kerrie in kommen of borden. Maak het mooi, Instagram wacht.

Garneer met koriander en gebakken uitjes—alsof je confetti strooit op een feestje.

Serveer met gestoomde rijst of roti. Eet met je handen als je je extra Javaans voelt (maar ik waarschuw je, het is messy).

Dimitri’s Keukenwijsheden

Pro tip: Geen palmsuiker? Bruine suiker is je redder in nood. Het is als een nep-Rolex—doet de truc, maar niet zo chic.

Fun fact: Ik probeerde dit gerecht ooit te maken om indruk te maken op een date. De kerrie was een hit, maar mijn dansmoves na het eten? Laten we zeggen dat ik beter kook dan dans.

Keukenramp? Als je kerrie te dun is, laat het langer sudderen. Te dik? Splash wat bouillon erbij. Koken is als het leven—improviseren en doorgaan.

Dus daar heb je het, mijn vrienden. Javaanse Kip Kerrie à la Dimitri. Is het perfect? Nah. Ben ik dat? Zeker niet. Maar dat is het mooie van koken—het is een avontuur, geen wetenschap. Geniet ervan, en als je een keukenramp hebt, tag me dan in je verhalen. Ik lach mee, beloofd.

Selamat makan, of zoals ik zeg: eet ze! 🍛✨

Print pagina

4 varkenskarbonades

2 eetlepels  soja saus

1 eetlepel honing

½ theelepel sambal manis

2 tenen knoflook

½ theelepel vijfkruidenpoeder

1 eetlepel rum

zout en olie

Bereiding.

Maak een marinade van rum, soja, fijngehakte knoflook, vijfkruidenpoeder, honing, sambal en zout. Wrijf de karbonades hiermee in en laat ze een uur staan. Verhit de olie en schroei de karbonades aan beide zijden dicht. Bak het vlees in ongeveer 20 min. gaar en bruin. Doe het vlees op een voorverwarmde schaal en maak de jus af met een scheut water, serveren met atjar, witte rijst of nasi goreng.

Print pagina

600 gram kipfilet of kippendijen – dijen voor die juicy vibes, filet als je lui bent.  

Voor de marinade:  

1 kop (240 ml) dikke yoghurt – Griekse stijl, geen waterige troep.  

2 eetlepels gember-knoflookpasta – of 1 eetlepel geraspte gember en 1 eetlepel knoflook als je zelf gaat hakken.  

1 theelepel garam masala – de specerijenkoning himself.  

1 theelepel komijnpoeder – aardse basis, skip dit niet.  

1 theelepel korianderpoeder – essentieel voor de soul.  

1 theelepel gerookte paprikapoeder – rokerige twist, baby.  

1 theelepel kasuri methi – gedroogde fenegriekbladeren, fijngemalen. Subtiele bitterheid die alles next level maakt.  

Zout naar smaak – wees niet te krenterig.

Voor de saus:  

2 grote tomaten, gepureerd – of 1 kop tomatenpuree als je geen zin hebt om te blenden.  

1 grote ui, fijngehakt – tranen zijn therapie, deal with it.  

1/4 kop (30 gram) cashewnoten – geweekt in warm water en tot pasta gemalen, voor die fluweelzachte saus.  

1/2 kop (120 ml) slagroom – volle bak, geen light-onzin hier.  

4 eetlepels boter of ghee – dit is Butter Chicken, snap je?  

1 theelepel kashmiri chilipoeder – milde hitte, killer rode gloed.  

1 theelepel suiker – optioneel, als je tomaten zuur doen.  

Zout naar smaak – jij bent de baas.

Voor de flex:  

Verse korianderblaadjes – de confetti van de curry.  

Een scheutje slagroom – voor de Instagram-waardige finish.

Bereiding.

Marineer die kip:

Gooi die yoghurt, gember-knoflookpasta, garam masala, komijn, koriander, paprikapoeder, kasuri methi en een flinke snuf zout in een kom. Hussel de kip erdoor alsof je hem een spa-dag geeft. Minimaal 2 uur in de koelkast – laat die smaken intrekken alsof ze huur betalen. Nachtje over? Nog beter, baller move.

Grill of bak die kip:

Oven op 200°C, kip op een bakplaat, 15-20 minuten bakken tot je die sexy char marks ziet. Of gooi hem in een grillpan als je old school bent. Niet helemaal gaar? Chill, hij finisht in de saus. Dit is waar de magie begint.

Maak die saus:

Smelt boter of ghee in een dikke pan op middelhoog vuur. Ui erin, fruiten tot goudbruin – 5-7 minuten, geen haast. Tomatenpuree erbij, bakken tot de olie loskomt, zo’n 10 minuten. Roer die cashewpasta erdoor en laat 5 minuten sudderen. Dit is je fluwelen basis, smooth as fuck.

Kip erin en laten sudderen:

Kip in de saus mikken, goed roeren. Laat 10-15 minuten pruttelen op laag vuur, zodat de smaken elkaar leren kennen. Te dik? Scheutje water. Te dun? Deksel eraf en inkoken. Jij bent de regisseur hier.

Finish met flair:

Slagroom en kashmiri chilipoeder erin, plus suiker als je tomaten zeuren. Nog 5 minuten sudderen tot de saus romig en dik is – proef en pimp met zout of extra garam masala als je durft. Dit is waar het legendarisch wordt.

Serveer met swagger:

Schep op, drizzle wat room erover en strooi koriander als confetti. Paar met fluffy basmatirijst of warme naan – geen excuses. Dotje yoghurt aan de zijkant? Doe maar, als je fris wilt flexen.

Dimitri’s Gouden Tips –

Kipkeuze: Dijen voor sappig, filet voor snel – jouw call, chef.  

Vegetarisch: Swap kip voor paneer, marineer en bak kort. Tofu mag ook, maar paneer is cooler.  

Pittig: Extra chili of cayenne als je vuur wilt spuwen.  

Restjes: Dag erna nog beter, perfect voor een naan-sandwich met attitude.

Dit is Butter Chicken zoals het hoort: romig, kruidig, en met een Indiase soul die je niet vergeet. Overgoten met mijn eigen Dimitri-saus, want waarom niet? Schep op, eet heet, en geniet – je bent nu officieel een currykoning. Let’s go!

Print pagina