1 hele kip (1,2-1,5 kg, poten en vel incluis, want zonder bot geen smaak).
3 liter water (gewoon kraanwater, we doen niet moeilijk).
2 uien, grof in stukken (huil maar, het is goed voor je).
3 wortels, in dikke plakken (geen mini-wortels, dit is geen poppenhuis).
2 stengels bleekselderij, gehakt (ja, die bleke jongens).
1 prei, in ringen (spoelen, tenzij je van zand houdt).
1 kleine knolselderij, in blokjes (oma’s Hollandse geheim voor diepe vibes).
1 spaanse peper (pittige tante die oma)
2 laurierblaadjes (voor die ouwe meesterkok-sfeer).
10 zwarte peperkorrels (heel, want poeder is voor amateurs).
1 bosje peterselie, steeltjes mee, blaadjes apart (verspilling is zonde).
Zout (begin met een eetlepel, proef later, je bent geen zoutmijn).
100 gram vermicelli (of een handje, want precisie is overschat).
Optioneel: 2 kruidnagels (voor een sneaky oud-Hollandse kick).
Optioneel: een scheut madeira (als je oma een diva was met klasse).
Bereiding.(zet je playlist op shuffle, dit duurt even)
Kip in bad
Smijt die kip in je dikste soeppan – ja, alles erop en eraan. Giet er 3 liter koud water overheen, zet het vuur aan en laat het langzaam borrelen. Schuim dat vieze grijze spul eraf met een lepel – niemand wil dat in z’n kom zien drijven.
Groenten en kruiden erin gooien
Zodra het pruttelt, donder je de uien, wortels, bleekselderij, prei, knolselderij, laurierblaadjes, peperkorrels en peterseliesteeltjes erin. Zout erover, maar chill – je kunt later nog bijsturen. Kruidnagels? Alleen als je zin hebt in een historische vibe, anders wordt het een speculaas-soep.
Laat maar sudderen
Vuur laag, deksel half erop en laat die pan 2 uur z’n gang gaan. Geen gehaast, dit is slow cooking zoals de ouwe Hollandse chefs het bedoelden. De kip moet uit elkaar vallen en de groenten moeten smelten van liefde.
Kip eruit, bouillon zeven
Na 2 uur vis je de kip eruit met een tang – pas op, hij is heet en waarschijnlijk een zielig hoopje. Laat afkoelen. Zeef de bouillon in een schone pan, groenten en kruiden eruit (of eet ze op als je een snacker bent).
Vlees shredden
Pluk het kippenvlees van de botten zodra je vingers het aankunnen. Geen vel, alleen het goeie spul. Scheur het in hapklare brokken – netjes snijden is voor restaurants, niet voor oma.
Bouillon oppimpen
Zet de gezeefde bouillon terug op het vuur. Proef: te slap? Meer zout. Te zout? Beetje water. Wil je scoren bij die meesterkoks? Splash een scheut madeira erin voor een chique twist – je soep krijgt ineens een smoking aan.
Vermicelli en afmaken
Gooi de vermicelli in de kokende bouillon, kook ‘m gaar (5-7 minuten, check je pak). Kippenvlees terug erin, even opwarmen. Hak de peterselieblaadjes fijn en strooi die erover – groen maakt het sexy.
Even wachten
Laat de soep 10 minuten chillen voor je opschept. Smaken moeten settelen, net als jij na een lange dag.
Serveren (oma zou trots zijn):
Schep die dampende goedheid in een grote kom, geef er een dikke snee bruin brood bij met een flinke klodder roomboter – margarine is verboden terrein. Extra honger? Gooi er een gehaktballetje bij, want sommige oma’s waren legends.
Dimitri’s Dutch Master Twists:
Knolselderij: Geen moderne onzin, maar een oud-Hollands juweel dat je bouillon diepte geeft.
Madeira: Een trucje van chique 19e-eeuwse koks – geeft je soep een gouden randje.
Veel geduld: Zoals de meesterkoks zeiden: haastige spoed maakt slappe soep. Laat die kip z’n tijd nemen.
Dit is geen soep, dit is een warme omhelzing in vloeibare vorm. Maak een flinke pan, want morgen smaakt-ie nog beter – als je tenminste niet alles in één keer opslurpt. Eet smakelijk, helden, en doe de groeten aan oma – of aan die kip, die heeft zich heldhaftig opgeofferd!