400 g spaghetti – alleen de top spul, zoals De Cecco of Rummo. Dat goedkope spul is voor kneuzen die niet beter weten.
6-8 tenen knoflook, dun gesneden. En dan bedoel ik dun, niet van die dikke klonten die in no time aanbranden. Kun je niet snijden? Ga dan maar met je magnetron spelen.
100 ml extra vergine olijfolie – het beste dat je kunt betalen. Als het smaakt naar afwasmiddel, gooi je je hele gerecht beter meteen in de kliko.
1 rode chilipeper, fijngehakt. Of wat vlokken als je te lui bent om te snijden. Niet overdrijven, tenzij je een watje bent dat jankt bij een beetje pit.
Handvol verse peterselie, grof gehakt. Geen gedroogde troep uit een potje; vers of niets.
Zout – voor het water en om te kruiden. Geen discussie.
Optioneel: versgeraspte Parmezaan. De puristen krijgen een hartaanval, maar het is jouw bord, doe wat je wil.
Optioneel: scheutje citroensap, voor de hippe types die denken dat ze Gordon Ramsay zijn. Niet nodig, maar ook niet verboden.
Bereiding.
Pasta koken: Zet een dikke pan water op. Gooi er zout in tot het smaakt als de zee – geen gezeik met een snufje. Kook de spaghetti al dente, dus met bite, niet als een bord pap. Bewaar een kopje kookwater, giet de rest weg.
Knoflook en olie: Terwijl de pasta pruttelt, warm je de olijfolie op in een grote pan op middellaag vuur. Knoflook en chili erin, langzaam bakken tot de knoflook goud is. Goud, niet bruin. Verbrandt het? Begin opnieuw, sukkel, want bittere knoflook is smerig.
Pasta en saus mixen: Gooi de afgegoten spaghetti in de pan met de olie. Scheutje kookwater erbij voor die silky vibe. Hussel het alsof je leven ervan afhangt.
Afwerken: Haal van het vuur, peterselie erdoor, proeven. Te flauw? Meer zout. Te basic? Scheutje citroen, als je zo nodig moet.
Serveren: Op borden, drizzle van olijfolie erover. Parmezaan erbij? Strooi het nu en kijk hoe de Italianen je vervloeken.
Tips van de baas
Kwaliteit is alles: Goedkope olie of pasta? Dan kun je net zo goed wc-papier koken.
Knoflook niet verbranden: Geduld, altijd. Verpest je dit, dan verpest je alles.
Al dente of bust: Te gaar is voor amateurs.
Extra pit: Gooi er stiekem wat ansjovis of kappertjes bij als je ballen hebt. Zeg maar niet dat ik het zei.
Dit is Pasta Aglio e Olio zoals het hoort: simpel, smaakvol en zonder onzin. Eet smakelijk, of zoals ik het zeg: Buon appetito!